เพิ่งสังเกตเห็นว่าในห้องสมุดมหาวิทยาลัยมีหนังสือของมูราคามิเยอะมาก (มันเพิ่งมาใหม่ด้วยแหละ)
ได้ยินชื่อเสียงมานาน แต่กลัวจะลุ่มลึกเกินไปจนเราเข้าไม่ถึง เลยไม่กล้าซื้อซักที
ครานี้เลยเป็นโอกาสอันดี
ไม่รู้นึกไงหยิบเล่มนี้มากรีด (จริงๆเคยอ่านผ่านตา ฮาวทู เริ่มต้นกับมูราคามิ มาแล้วแหละมาเรื่องไหนๆอ่านง่ายควรหยิบมาเป็นลำดับแรก ..แต่สุดท้ายก็ลืมหมดแล้งจ้า)
พอเปิดดูผ่านๆ สะดุดเข้ากับหน้าที่ว่า(สปอยนิดๆ?) สุมิเระแอบมองเรือนร่างของมิวตอนเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วคิดว่ามันสวยมากกกกกก
โถ เริ่มมาก็แววโรแมนติกผสานอีโรติกเลยตรู
แล้วเราก็ติดกับที่อะไรแบบนั้น เริ่มอ่านต่อตั้งแต่หน้านั้นเลย
เป็นบทจดหมายพร่ำเพ้อของสุมิเระนั่นเอง
สรุปคือเราอ่านกลางเรื่องก่อน แล้วค่อยไปอ่านช่วงแรกๆ
เหมือนเพิ่งไปรู้จักสุมิเระ รู้จักมิว และรู้จักผู้ชายคนนั้นทีหลังเลย (ทั้งๆที่เฮียมูก็อุตส่าห์อินโทรมาซะดีแท้ๆ ขอโทษนะคะ ;p)
เรื่องราวมันเป็นเช่นไร ขออนุญาตสื่อด้วยคำโปรยท้ายปก
เราเขียนเองก็คงไม่ได้อย่างนี้
บอกไม่ถูกว่าถูกดึงดูที่ตรงไหน แต่นับจากแค่เปิดผ่านดูเท่านั้น เราก็ถูกดูดลงไปในโลกของตัวหนังสือ นั่งลงอ่านอยากเอาเป็นเอาตาย
และเข้าใจแล้วว่ามนต์ตราของเฮียมูมันเป็นเช่นนี้นี่เอง
เรา ซึ่งไม่มีความสนใจอะไรเกี่ยวกับหญิงรักหญิงเลยซักนิด กลับติดเรื่องนี้
เพราะมันสื่อถึงอารมณ์ความเหงาหรือ? ไม่เชิงหรอก อารมณ์อะไรไม่รู้ที่มันแปลกๆ แต่ล้วนมีอยู่ในตัวของเรานี่แหละ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น