รักษ์ โดย ราตรีอธิษฐาน

คนชมก็เยอะแล้ว

ขอบันทึกไว้เฉพาะข้อสงสัยในใจเราละกันนะ

-คุณแซม รณภพ ที่ตอนแรกดูจะประทับใจกอร่อกอติกนางเอกนี่หายไปไหน หายไปเลย (ดีหลังๆโผล่มาจบปมตัวเองนิดนึง 555)

-สิบหกปีสำหรับนานา เธอก็ทำตัวดีนะ แต่คนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่หรอ?

-

ดีนะที่เรื่องนี้ตัวละครไม่โง่ หมายถึงไม่ดึงเรื่องยืดเยื้อในอะไรเล็กๆน้อยๅให้คลาดกันไปมา

บทพระเอกจะสงสัยหาลูกก็ฉลาดดี จ้างนักสืบสิ ใช้อำนาจเงินให้เป็นประโยชน์ เก็บผมตรวจDNA นี่ตบเข่าฉาด

บทตัวลูกจะสงสัยว่าชั้นลูกใครก็เออ ดูไม่โง่ดี คิดดีๆก็รู้นะ สืบได้ด้วยตัวเอง (แบบเล็กๆน้อยๆในขอบเขตเด็กสาววัยรุ่นทำได้ ไม่ต้องเว่อร์ปานMi5 ดีจ่ะดี)

แต่พระเอกโง่ปมใหญ่เลย ตอนนางเอกปุบปับเปลี่ยนไปทำตัวเย็นชาและบอกเลิกเลยนี่ก็เชื่อง่ายไปนะ สงสัยความโกรธและผิดหวังจะบังตา

เป็นเราจะแอบสืบอีกซักหน่อยนะว่าหลังจากนั้นนางเอกเปนไงมั่ง ทำนองอยากรู้อ่าา (พยายามคิดว่าพี่แกคงแค้นมาก ไม่อยากรับรู้)

บทคุณเล็กดีนะ เหมือนจะช่วย แต่ที่แน่ๆ ช่วยเยียวยาคนอ่านนี่แหละ 55 เครื่องมือในสมัยเด็กที่แกใส่มันต้องทำนอง head gear, chin cup แน่ๆ 555

สุดท้ายแล้ว โอยย นางเอกมันจะเป็นคนดีอะไรได้ปานน้านน

[ book ] There is a certain reason :wakeari เรือประมงหาปลาและผู้ชายบนนั้น

There is a certain reason :wakeari
เรือประมงหาปลาและผู้ชายบนนั้น

สนพ.neko neko (เพิ่งเคยเห็นสนพนี้ครั้งแรก)
เรื่องโดย Nakahara Kazuya
ภาพโดย Takashina Yuu (คนวาดปก deadlock เจ้าข้าเอ๊ยยย จะกล่าวว่าซื้อเพราะปกก็ไม่ผิดนัก เดินเจอที่เดอะมอลล์งามฯ)

---เรื่องย่อ--
บนเรือประมงหาปลามากุโร่ที่เต็มไปด้วยชายหยาบคายป่าเถื่อน ตัดขาดจากโลกภายนอก และไร้ซึ่งช่องทางระบายความต้องการ ชายหนุ่มหน้าตาดีบนเรือจึงตกเป็นเป้าหมายในทันที
" เฮ้อ ดูเหมือนว่าเจ้าหนุ่มน้อยที่ชื่อชิกินั่นจะโดนเล็งซะแล้ว"

อาซาคุระซึ่งเป็นกัปตันเรือคอยติดตามดูเขา ทว่าชิกิกลับไม่สนใจอะไร และไม่มีท่าทีว่าเกรงกลัว

มิหนำซ้ำยังทำให้อาซาคุระสั่นไหวด้วยการปลุกเร้า..
แม้จะคิดว่าสายตาที่มองมานั้นช่างเซ็กซี่เย้ายวน แต่ใบหน้ายามสบายใจก็ชวนให้รู้สึกว่าน่ารักอย่างมีเสน่ห์

ทว่าในรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยปริศนาของชิกินั้น มีความมืดดำซุกซ่อนอยู่ ทำให้อาซาคุระได้กลิ่นของเรื่องยุ่งยากอะไรบางอย่าง

----------------------------
       อ่านแล้วชวนให้คิดถึง cosair ในบางจุด
อาจจะเพราะเรือ หนุ่มรูปงามบนเรือ และอดีตอันดำมืด สามคีย์เวิร์ดหลัก
แต่เรื่องนี้ก็มีแนวทางของมันอยู่นะ
ชิกิ ไม่ได้น่าสงสารสุดติ่งอย่างคานาเร่ย์ แต่มันน่าหมั่นไส้ ยียวนกวนประสาท
อย่างที่บอก 'เด็กมันยั่ว' ฮะ ตลอดเรื่องความคิดของอาซาคุระต้องยุบหนอพองหนออยู่ตลอด เพราะทุกท่าโพสต์ของฮีมันช่างเย้ายวนเสียจริงๆ ถือซะว่านายเอกเป็นมนุษย์ที่แม้อยู่เฉยๆก็ปล่อยฟีโรโมนออกมาได้ เป็นที่น่าเป็นห่วงระหว่างอยู่ในเรือ (ซึ่งขาดแคลนสตรี) เป็นอย่างมาก

       เนื้อเรื่องมีการสอดแทรกความรู้เกี่ยวกับการออกเรือหาปลามากุโร่ ปัญหาและอุปสรรคต่างๆ (..เดี๋ยวๆ ไม่ใช่สารคดี)
แต่โทนการดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างเฮฮามาก มีความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในเรือ ที่ต้องร่วมแรงร่วมใจกันในการทำงาน และอยู่บนเรือด้วยกันเป็นปีๆ (มีการแวะเติมเสบียงบ้างเป็นระยะ) คำพูดการวะเว้ยตามประสา และคำสบถเป็นภาษาปากที่ค่อนข้างแปลได้วัยรุ่น ถึงอารมณ์ แต่ไม่เล่นจนเลยเถิด ชื่นชมผู้แปล รู้สึกอ่านแล้วลื่นไหลดี

       ดำเนินเรื่องเร็ว ไปเรื่อยๆอย่างน่าติดตามว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป เส้นเรื่องมี main plot หลักอยู่เส้นเดียว อาจจะเดาได้อยู่บ้าง แต่ระหว่างทางนั้นก็น่ารักสนุกสนาน

       พระเอกเหมือนเป็นตาลุงที่ถูกยั่วโมโห ปกติก็เป็นกัปตันที่พึ่งพาได้ แต่พาเจอนายเอกแกล้งแล้วเหมือนจะเผลอทำอะไรเพี้ยนๆออกมาตลอด (เอะอะๆก็จะถอดกางเกงโชว์เจ้าโลกว่าข้าเจ๋งนะเว้ยยย)

       โดยสรุปคือค่อนข้างชอบเรื่องนี้เลยทีเดียว รู้สึกผูกพันกับตัวละครอื่นๆบนเรือด้วย และวิถีชีวิตที่ต้องคอยวุ่นวายกับลมฟ้าอากาศและฉลามวาฬมันก็น่าสนใจดี

ป.ล. ฉากเรทมีเป็นมาตรฐานของเรื่องทำนองนี้ ไม่มาก ไม่น้อยไป แต่เรายังไม่ได้อ่านดีๆค่ะ คืออ่านบนเครื่องบิน ก็เกรงใจชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆนิดนึง 55555

เจ้าแห่งทะเลทราย ตอน อาจารย์ชั่วคราว (yaoi)

จะ comment ลง goodread แต่ แอพเด้งเราออกมาทุกทีเลย เซ็งมาก แปะไว้ที่นี่แทนละกัน

เห็นว่ามี 8 เล่มจบ

เล่มแรกนี้ยังไม่ไปถึงทะเลทรายเลย 555 ดีๆ

มันคือนิยายสืบสวน ชิงไหวพริบ มากกว่าฮาเร็มทะเลทราย ซึ่งถูกจริตเรามาก

นึกถึง deadlock หน่อยๆ ที่จบเล่มแรกทำเอาเพ้อออ ชักกระแด่วหาเล่ม2

หวังว่าจะทำดี คุมโทนนี้ต่อไปได้เรื่อยๆ

ป.ล.ฉากเรทก็มี ความเป็นวายก็ยังมีอยู่ เพียงแต่ร่างกายของนายเอกจะแปลกใหม่นิดนุง

ช่วงดำเนินเรื่อง ปูเรื่องก็ไม่น่าเบื่อนะ รู้สึกแต่งได้ดี มีอะไรให้ติดตาม กระตุ้นต่อมอยากรู้ไปเรื่อยๆ ชื่นชมผู้แปลด้วยส่วนนึง

ลู่เหริน

อ่านเล่มแรกเกือบเขวี้ยงทิ้ง

พออ่านเล่มสองจบ ปิดหนังสือเบาๆ แล้วทบทวนอยู่กับตัวเองนานมาก ..

สิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไรวะ? ยุทธภพฮาเฮ ?

เหมือนถูกจับขึ้นรถไฟเหาะตีลังกาแล้ววู้บไปวู้บมา

การเดินเรื่องพอเข้าใจ แต่ปมปริศนามากมายที่หยอดมาระหว่างทางนี่แบบ งงมาก จนกระทั่งเฉลย.. นั่นแหละ อ่านให้จบนะคะผองเพื่อน แล้วถึงจะเก็ท

จะว่ามันเป็นสไตล์อี้เหรินเป่ยหรอ ? ก็ไม่ขนาดนี้อ่ะ สมัยองค์ชายอัปลักษณ์ยังคุมโทนเรื่องได้ รู้พล็อตหลักพล็อตรอง

อันนี้ตรูไม่รู้พล็อตหลักเลย รู้แต่คงต้องจับตาดูชีวิตอิคุณชายนายท่านนี่กับเงาเพี้ยนๆสิบหก นี่ไปเรื่อยๆ

(อนึ่งชื่อองค์รักษ์เงาก็งงมาก นี่อิชั้นท่องเลขจีนไปก่อนแล้วหนา)

ที่แน่ๆคือตัวเอกต้องไม่ปกติ มันต้องจิตอะไรบางอย่าง อ่านไปอ่านมาจนเราจะจิตตามไปด้วยละ